Δασκάλα στους Γυρίνους, στη Χρυσαλίδα και στους Εξερευνητές
Λίγα λόγια για την Αντριάνα
Τι όργανο παίζεις;
Το βασικό μου όργανο είναι το βιολί. Δεύτερο σε σειρά είναι η φωνή και μετά η μεγάλη μου αγάπη είναι το κλαρινέτο, το οποίο δυστυχώς, δεν έχω πλέον στην καθημερινότητά μου. Επίσης παίζω και λίγο κιθάρα και πιάνο.
Ποιο όργανο θα ήθελες να μάθεις;
Όλα! Σχεδόν κάθε όργανο αποτελεί για μένα μια “λαχταριστή” πρόκληση. Συχνά βρίσκω τον εαυτό μου, όμως, να ενθουσιάζεται από την ιδέα του να παίζω διαφόρων ειδών μικρά πνευστά που είναι εύκολα στην παραγωγή ήχου και δημιουργούν ιδιαίτερο μουσικό ενδιαφέρον σε ενορχηστρώσεις.
Επίσης, θα ήθελα κάποια στιγμή να ασχοληθώ με τα κρουστά, αλλά και να εξερευνήσω περισσότερο την κιθάρα.
Πότε κατάλαβες ότι θα γίνεις μουσικός;
Από την πρώτη μου επαφή με τη μουσική, στη χορωδία, η μουσική με “γέμισε”, με βοήθησε να εκφραστώ και να νιώσω οικεία και όμορφα. Πολύ σύντομα, σε ηλικία περίπου 12 ετών είχα αποφασίσει ότι ήθελα να σπουδάσω μουσική.
Ο λόγος που με έκανε να το αποφασίσω ήταν ότι μέσα στο χώρο του ωδείου βίωσα από πολύ νωρίς πως η μουσική προσφέρει σπουδαίες συναισθηματικές εμπειρίες, που συνδέονται με τη δημιουργικότητα και την έκφραση. Ένιωθα πως στο μουσικό χώρο μπορώ να ξεδιπλώσω τον εαυτό μου με ασφάλεια. Επιπρόσθετα βέβαια, πάντοτε συνυπήρχε η απόλαυση του μουσικού αποτελέσματος και της διαδικασίας.
Οι πρώτες μου συναυλίες, από μικρή με το ωδείο, ήταν γεμάτες ενθουσιασμό και συγκίνηση. Πάντοτε ήταν μεγαλοπρεπείς και όλες τους είχαν μεγάλη αξία για μένα. Εκεί εκτίμησα την καλή προετοιμασία πριν ανέβω στη σκηνή και το πόσο σημαντικό είναι να αντιμετωπίζω με σοβαρότητα ό,τι κάνω. Αργότερα, στο πανεπιστήμιο συμμετείχα στη μουσικοθεατρική ομάδα «Μουσικό Πολύτροπο». Αναρίθμητες παραστάσεις, σε πόλεις και χωριά, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Όλες τους έχουν μείνει μέσα μου με ένα πολύ όμορφο τρόπο και δύσκολα ξεχωρίζω κάποιες…